- ZİYANKÂR
- f. Zarar veren, ziyancı. Zarar ve ziyan edici
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
ZİYANKÂR
Look at other dictionaries:
ziyankâr — sf., esk., Far. ziyānkār Sürekli zarar veren veya zarar vermeyi huy edinmiş olan Bir deliden başka bir şey olmasına imkân bulunmayan bir ziyankâr hırsız, iki üç günde bir eve giriyor. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
ziyankar — sif. <fars.> Ziyan verən, ziyan toxunduran, ziyançı, zərərverən; ziyan və zərərə səbəb olan, müzür. <Kərim baba:> Baxın o, ilan quyruğu kimi qara buludu görürsünüzmü? Çox ziyankar buluddur. A. Ş.. // İs. mənasında. Gözə görünməyən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ziyânkâr — (F.) [ رﺎﮑﻥﺎیز ] zarar veren … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ziyankar — f. ziyan vuran, zərər gətirən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nevi şahsına münhasır — sf. Kendine özgü davranış ve karakteri olan (kimse) Nevi şahsına münhasır bir ziyankâr hırsız, iki üç günde bir eve giriyor... R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
korçu — (Cəbrayıl, Salyan) ziyankar; israfçı. – Çox korçu adamdı Əli (Cəbrayıl); – Elə mən özüm də korçuyam (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qusquta — I (Salyan) ziyankar, yaramaz. – Şakir qusquta adamdı, işi peşəsi adama ziyan vurmağdı II (Salyan) yabanı bitki adı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nəx’nəx’çi — (Qazax, Tovuz) ziyankar. – Nəx’nəx’çi adam heş kimə xeyir verməz (Tovuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ziyanxab — (Masallı) 1. bədxərc 2. ziyankar 3. şərçi, başqasına şər atan. – Sən ziyanxab adamsan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zərərdar — ə. və f. zərərli, ziyankar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
